زهرا جعفری
به گزارش نیم نگاه ایران؛ طرح ساماندهی محور زند، نه صرفاً یک پروژه عمرانی، که کوششی برای بازآرایی روح شهر است؛ تلاشی برای آنکه شیراز، بیش از پیش، به خودش شبیه شود.
زند؛ ویترین شهری یا صحنه عمومی زیست جمعی؟
مسعود زارعی، رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای اسلامی شهر شیراز، با نگاهی فراتر از ساختوساز، تأکید میکند که خیابان زند، فقط یک مسیر عبوری نیست، بلکه «صحنه عمومی» زندگی مردم و آیینه بازتاب رابطه شهر با شهروندان است. خیابانی که از ارگ کریمخان تا میدان امام حسین امتداد دارد، اینک بار دیگر به مرکز توجه برنامهریزان شهری بازگشته تا به الگویی از پیوند سنت و معاصریت بدل شود.
طراحی جدارهها؛ تلفیق تاریخ با زبان معاصر
آنگونه که اعلام شده، طراحی جدارهها نه بر اساس الگوهای تقلیدی یا فرمگرایانه، بلکه بر پایه ترکیب هویت تاریخی شیراز با اصول طراحی معاصر انجام شده است. این رویکرد میکوشد شهر را از تقابل گذشته و حال، به گفتوگوی فرهنگی میان آنها برساند. این یعنی خیابانی که نه صرفاً خاطرهانگیز، که الهامبخش خواهد بود.
نور، مبلمان، فضای سبز؛ کیفیت به جای کمیت
نورپردازی دقیق و زیرساختی، جمعآوری پایههای مزاحم، ساماندهی مبلمان شهری و بازآرایی فضای سبز، همگی جزئیاتی هستند که نشان میدهند هدف، تنها زیباسازی نیست، بلکه ارتقای کیفیت روانی و بصری شهروندان است. این نگاه، نویدبخش گذار از پروژهمحوری به شهروندمحوری در مدیریت شهری است.
سقاخانهها؛ احیای روح فرهنگی در دل شهر
مرمت و رونمایی از ۲۰ سقاخانه تاریخی تا دهه فجر، اقدامی است که تنها به کالبد معماری محدود نمیماند. این سقاخانهها، خاطره جمعی ساکنان، نمادهای نذر و نیایش، و بخشی از گرافیک شهری سنتیاند که اکنون فرصتی برای بازگشت به حیات اجتماعی یافتهاند. این پیوند سنت و مدرنیته، مصداقی است روشن از شهری که گذشتهاش را فراموش نکرده و آیندهاش را نیز رؤیایی میبیند.
الگویی برای دیگر خیابانهای شیراز
به گفته زارعی، اگر این محور بهدرستی سامان یابد، میتواند الگویی برای سایر معابر اصلی شهر باشد. الگویی که نه فقط در فرم، بلکه در فلسفه مواجهه با شهر معنا مییابد: احیای هویت به جای حذف تاریخ، ارتقای زیباییشناسی به جای تزئینگری، و بازگشت انسان به مرکز طراحی شهری.
دیدگاهتان را بنویسید