نیم نگاه ایران؛ این بنا دارای گنبدی است نسبتاً مرتفع که بر روی آن کاشی کاری شده است در ورودی اصلی امامزاده در کوچه نصیر الملک گشوده میشود و در دیگر آن در راهرو شمال شرقی حیاط میباشد.
فضای درون بقعه آیینه کاری و شیشه کاری شده است. بر روی سنگ قبر نیر معجری از جنس مس، نقره و استیل قرار گرفته است.
علت نامیدن این امامزاده، به سیدالحرمین و امامزاده زنجیری، به دلیل اعتقاد فراوان میرزا حسنخان نصیرالملک فرزند علی اکبرقوام حکمران فارس در زمان قاجار، به این امامزاده است. به طوری که حکایت میکنند نصیرالملک، افراد متهم را در این امامزاده زنجیر میکرده و اگر زنجیر پاره میشد علامت بیگناهی شخص متهم بود در غیر این صورت متهم، گناهکار شناخته میشد.
این زنجیر در حیاط امامزاده، بالای سر در ورودی، آویزان است.
گفتنی است، شیرازیها شبهای سهشنبه برای انجام نذر و نیاز و برآوردن حاجات در این امامزاده حضور به هم میرسانند.
دیوارههای این امامزاده که در گذشته در میان یک قبرستان بوده، طاق نماست و به وسیله دری به حیاط مسجد نصیرالملک مرتبط میشود.
آرامگاه امامزاده زنجیری مربوط به دوره قاجار – دوره پهلوی است . این اثر در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۰ با شمارهٔ ثبت ۴۷۲۵ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
دیدگاهتان را بنویسید