کمالی عضو شورای شهر شیراز هشدار داد:

باغ های قصردشت زیر تیغ تغییر کاربری و ساخت و ساز

زهرا جعفری

نیم نگاه ایران؛ ابراهیم کمالی افزود: نمی توان شیراز را پایتخت زیست محیطی آسیا نامید اما درست در همان زمان، روزانه بیش از ۲۴ مترمربع از باغاتش نابود شود. اگر از مردم شیراز
بپرسید، تنها یک درخواست مداوم دارند: صیانت از باغات. اما در برابر چشمان مسئولان،  هکتار هکتار باغ می سوزد و سازه پشت سازه سبز میشود.

وی با انتقاد از وضعیت نابسامان باغات قصردشت گفت: وقتی باغات قصردشت، با وجود قوانین سختگیرانه، به راحتی تغییر کاربری میدهند، یکبار مدرسه می شوند، بار دیگر رستوران. سالهاست همه نشسته اند و نظاره میکنند. مدرسه مهرتابان با سوءاستفاده از عنوان حقوقی اش به ریش قانون میخندد، رستوران رزگلد، بی محابا درخت میبرد و سازه میسازد و کاسبی های پرمنفعت می کند. در این شرایط، باید فاتحه سایر باغات خارج از  محدوده قصردشت را که عملاً یتیم مانده اند را خواند.

این عضو شورا با اشاره به بحران آب و بحران مدیریت تأکید کرد: آب نیست، دور ه های  آبیاری گاهی به نود روز میرسد، و هر روز در گوشه ای از باغات این شهر، ساختمانی سر برمی آورد. کسی هم نیست که مقابله کند. بساز به فرو شها مشغول کارند، از خلأهای قانونی باخبرند، از شهرداری مطلعترند و خدا میداند تا کجاها
وصل اند. گشت های همپوشان عملا عقیم اند، توان شناسایی و برخورد با متخلفان را ندارند. آرای قطعی کمیسیون های ماده ۱۰۰ روی زمین مانده، حتی آرای تأییدشده دیوان عدالت اداری هم اجرا نمی شود.

او با لحنی تلخ ادامه داد: ده ماه از دستور تشکیل ناحیه ویژه باغات گذشته، اما تنها چیزی که دیده ایم یک تابلو است؛ نه تشکیلاتی، نه قدرت اجرایی و نه حتی عزمی برای اجرا.  صریح بگویم: ما به این نتیجه رسیده ایم که نمیخواهند، نه اینکه نتوانند.

وی با طرح پرسشی مهم افزود: وقتی حتی کسی نمی داند چه تعداد باغ در شیراز وجود دارد و مساحت باغات مشخص نیست، آماری ثبت نشده و اطلاعاتی در دست نیست، چطور می شود انتظار داشت کاری برای باغات انجام شود؟ به ما حق بدهید که فکر کنیم اراده ای در کار نیست.

این عضو شورا در پایان، با تاکید بر بحران پیش رو، خواستار تشکیل جلسه فوری و ویژه با حضور رئیس شورا، شهردار شیراز، دادستان مرکز استان، استاندار و مسئولان انتظامی و امنیتی شد و گفت: باید فوراً وضعیت بغرنج باغات بررسی شود یا با مردم صادق باشیم و بگوییم عزمی برای نگهداشت باغات وجود ندارد و این دور باطل ادامه خواهد داشت، یا دست کم با شفافیت اعلام کنیم تا باغداران واقعی که حتی از ساخت یک آلونک ساده منع شده اند، بدانند سرنوشتشان چه خواهد شد. چرا فقط دلالان و بانفوذان باید هکتار هکتار باغ تخریب کنند و کسی به آنها چیزی نگوید؟

وی همچنین از وضعیت مدارس خاص در دل باغات شیراز انتقاد کرد و گفت: چطور برخی مدارس، در دل باغات، با وجود بحران آب، برای خود فضای سبز و نماهای پرهزینه می سازند و از منابع طبیعی این شهر که حق همه شهروندان است، بهره شخصی می برند و در ازای آن شهریه های سنگین می گیرند. بارها در شورا خواستیم مدیرکل آموزش و پرورش به شورا بیاید و درباره این مدارس پاسخگو باشد، اما سه مدیرکل تغییر کردند و ما همچنان منتظریم.

او در پایان، خطاب به مردم و فعالان اجتماعی شیراز گفت: دست یاری به سوی همه شما دراز می کنم؛ دانشجویان، کنشگران، مردم آگاه و دلسوز شیراز، به داد باغات این شهر برسید.
اگر دیر بجنبیم، روزی می رسد که باغات شیراز را تنها در کتاب های تاریخی پیدا خواهید کرد.