استخراج غیرقانونی رمز ارز، تهدید منافع ملی است
به گزارش نیم نگاه ایران، پرده آخر میزبانی شهردار شیراز از میهمانان بین‌المللی مدعو به مراسم نکوداشت روز شیراز آن‌قدر خاطره‌انگیز، صمیمانه و بی‌تکلف بود که بسیاری از نمایندگان و سفرا در اظهاراتشان خطاب به شهردار، اذعان می‌کردند: آن‌قدر تحت‌تأثیر جذابیت‌های آشکار و پنهان شیراز و فضای گرم میزبانی شیرازی‌ها قرار گرفته‌اند که باوجود عشق به میهنشان، مایل نیستند به شهرهایشان بازگردند.
بسیاری حتی در توصیف آنچه از لطائف شیراز به‌خاطر سپرده بودند، پا را فراتر می‌گذاشتند و ابراز تمایل می‌کردند مایل‌اند به‌زودی و مجدداً با خانواده‌هایشان به شیراز سفر و یا حتی برای مدتی طولانی در آن زندگی کنند.
هر چه بود، می‌شد از چهره میهمانان خواند که شیراز با آنان چنان کرده که معشوق با عاشق می‌کند. گویی یک واژه در توصیف شیراز، بهمنی می‌شد از واژگانی بیشتر، آنگاه که می‌خواستند شیراز را حتی به زبان مادری‌شان در قالب واژه بگنجانند. سرسپردگی، شعف و میل به بازگشت دوباره، واژگان پرتکراری بود که هرچند حداقل به پانزده زبان زنده دنیا گفته شد، اما عمیقاً بار عاطفی مشترکی داشت که به همه زبان‌ها قابل ترجمه بود.
شیراز، همان‌طور که کلیددارش توصیف کرد، شهر رفتن نیست. شیراز شهری است برای بازگشت و ماندن. خاک شیراز نسبت قریبی با عرش دارد که همه را دامن‌گیر و واله خود می‌سازد.
این جمله در کنار جملات ماندگار شهردار که در آیین بدرقه و ضیافت شام میهمانان خارجی بیان شد، آن‌چنان شوری به پا کرد که بارها مورد تشویق مدعوین قرار گرفت.
سخنانی که در دومین شب از هفته پر رمز و راز شیراز و در عمارت یکصدساله شاپوری، بر صداقت هرچه‌تمام‌تر از لسان شهردار شیراز شنیده شد، بارقه‌های امیدی بود برای توسعه روابط دیپلماتیک و فرهنگی میان شیراز، شهرهای خواهرخوانده و شهرهایی که برای خواهرخواندگی ابراز تمایل کرده بودند.
شامگاه شانزدهم اردیبهشت، میزبان لحظاتی فراموش‌نشدنی بود که به لطف طنین فواره‌های حوض‌های فیروزه‌ای عمارت قدیمی و دلبری نُت‌های بی‌شمار بویایی شکوفه‌های عطاالدوله حیاط، گذر زمان را برای میهمانان به کنج فراموشی بسپارد.
اردیبهشت خیال‌انگیز شیراز بار دیگر میهمانانی را در عالی‌ترین سطح دیپلماتیک از آسیا تا اروپا به شیراز کشانده بود تا همگی در هوای مشترک صلح و دوستی، بر گرد یک میز بنشینند، موسیقی فاخر بشنوند، چای بنوشند، شعر بخوانند، به یادگار عکسی بیندازند و از علایق مشترک فرهنگی خود بگویند و بشنوند.
جایی که شیراز؛ شهر زندگی و عشق، بار دیگر لبخندی عمیق بر چهره‌ی جهان زد و ماندگار شد.
شهردار شیراز که میزبان اصلی میهمانانی بود که از دروازه دیپلماسی شهری وارد شیراز شده بودند، این‌گونه هیئت‌های خارجی را در ضیافت پایانی بدرقه کرد: به‌جرئت می‌گویم، در جهان کمتر شهری را می‌توان یافت که این‌گونه بتواند غرق در آرامش و شکوه، عطر خوش‌نوا و دل‌انگیز غروب خورشیدِ میانه‌ی بهار را به دل‌ها بنشاند و کسی نخواهد بارها آن را تجربه کند.
محمدحسن اسدی با اطمینان از آنکه شیراز، آن‌چنان به دل میهمانان نشسته که مایل به ترک آن نیستند، ادامه داد: در این هفته، شورای اسلامی شهر شیراز و شهرداری، سلسله برنامه‌هایی متنوع را تدبیر کردند که کم‌نظیر بوده است؛ از افتتاح پروژه‌های مهم و آغاز عملیات اجرایی طرح‌های زیرساختی تا شب‌های شعر، هنگامه‌های موسیقی و محافل ادبی و آیین‌های سنتی گرفته تا افتخار میزبانی از مفاخر علمی، ستارگان سینما، تئاتر، تلویزیون، موسیقی، شعر و ادب فارسی که با جان‌ودل در شیراز حاضر شدند و لحظات خاطره‌انگیزی را ماندگار کردند.
شهردار شیراز با اشاره به دیدارهای صورت‌گرفته و فضای مثبت گفتگوها و سپهر روشن تعاملات پیشِ رو افزود: مایلم از صمیم قلب، از احساسات گرم تک‌تک شما میهمانان به شیراز تشکر کنم. در گفتگوهایی که با شما داشتم، وجوه مشترکی میان شیراز و کشورهای شما یافتم؛ اشتراکاتی همچون تمایل کشورهایمان به رونق گردشگری متقابل، تبادلات فرهنگی، همکاری‌های دانشگاهی و فناورانه و بسیاری عرصه‌های دیگر که شاید شاه‌بیت این پیوندها، همان تبادل گردشگر باشد که می‌تواند از ما به شما، و از شما به ما، پلی بسازد از دوستی، عشق، صلح و درک متقابل.
کلیددار شهر شیراز گفتگو و تعامل را جان‌مایه مکتب فکری شیراز خواند و یادآوری کرد: برخی از هیئت‌ها از من و همکارانم برای سفر به شهرهایشان رسماً و با ابلاغ درودهای گرم مقامات بلندپایه کشورشان دعوت کردند؛ در پاسخ به این دعوت‌ها باید بگویم که با کمال افتخار می‌پذیرم و در این مسیر همراهتان خواهیم شد. چرا که گفتگو، دیدار و تعامل، جانِ منظومه اندیشگانی شیراز است.
این‌بار محمدحسن اسدی با فروتنی و صمیمیت افزود: با تلاش همکارانم در اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل شهرداری، سعی کردیم در نهایت سادگی و صفا میزبان خوبی برای میهمانان باشیم و امید دارم در روزهایی که در شیراز اقامت داشته‌اید، شهر را با چشم دل دیده باشید و در کوچه‌هایی که بوی شعر و محبت می‌دهند و بناهایی که با زبان سکوت سخن می‌گویند این مهم محقق گردیده باشد.
شهردار شیراز این را هم گفت که می‌دانم برخی از شما به‌زودی شیراز را ترک خواهید کرد، اما مایلم این نکته را به همه شما مجدداً بازگو کنم که شیراز، شهر بازگشت است، نه رفتن. شیراز شهر خاطره‌هاست و یادها؛ و شهر دعوت‌های دوباره و دیدارهای مجدد.
بنابراین، منتظر دیدار دوباره شما در شیراز خواهم بود.
گفتنی است بازدید از مجموعه جهانی پارسه، آخرین برنامه‌ای است که برای هیئت‌های خارجی در نظر گرفته شده و نهایتاً میهمانان با خاطرات شیرین از سفر به یادماندنی‌شان، شیراز را به مقاصد خود ترک خواهند کرد.
دیدگاهتان را بنویسید