به گزارش نیم نگاه ایران به نقل از ایبنا، از سی امین اثر محمدرضا خالصی به نام «آیین آیینه» در تالار غزل اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس رونمایی شد.
محمدجعفر محلاتی استاد دانشگاه شیراز در این مراسم با تجلیل از کار خالصی، اضافه کرد: خالصی هم حافظ شناس، شاعر، خطاط و غنی در پژوهش و مبرز در ورود به منابع عربی و انگلیسی و هم کسی است که آیین آیینه را پاس میدارد.
وی گفت: در کشورهای بزرگ غرب و شرق، مانند انگلیس و ژاپن رو به سوی تاسیس وزارت امور تنهایی میروند و رفتهاند، بیشتر به خاطر اینکه افراد مسن به علت دور شدن از جامعه، به تنهایی و فردگرایی دچار شدهاند، و اینکه بتوانند قبل آن، از هزینهها کم کنند. غافل از اینکه مصیبت قرن ما، دور شدن انسانها از یکدیگر و گم کردن راه دوستیهاست و کاش به جای تاسیس وزارت تنهایی، به اکسیر حیاتبخش گسترش دوستی و دوستیابی توجه میشد.
در این آیین که باحضور مهدی رنجبر مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی فارس و جمعی از فرهنگوران و دوستداران ادبیات برپا شد، یک استاد ادبیات دانشگاه شیراز نیز از ارزش دوستی و مهرورزی در جامعه سخن گفت.
مجید اسکندری اندیشه حافظ در زندگی اجتماعی را که منجر به دوستیها میگردد، اصلی حیاتی در تاریخ زندگی بشر دانست.
وی با تجلیل از محمد جعفر محلاتی و تلاشهای او در راه دوستی ملل و انتشار کتابهای فراوان در این مورد، تدوین کتاب آیین آیینهها را یکی از جلوهگریهای اندیشه او دانست و افزود: محلاتی بیش از دیگران در تدوین کتاب آیین آیینههای محمد رضا خالصی نقش داشته، چون میدانم قلم او از روی عشق و دوستی است و جامعه جهانی باید بداند که چقدر امروز نیازمند اینگونه اندیشهها هستیم.
وی در عین حال استاد عشق ورزی و دوستی را متعلق به سعدی بزرگ دانست و خاطرنشان کرد: سعدی هم بر گردن ابوحیان توحیدی حق دارد، هم بر گردن محمدرضا خالصی، چون آن کس کتاب آیین آیینهها را میفهمد، که خودش سعدی را بشناسد، او رادرک کرده و با وی مأنوس باشد.
در ادامه مراسم، محمد رضا خالصی، منیژه عبداللهی، حسین علیان، خسرو قاسمیان، کاظمی و رومی سخنرانی کردند و در پایان از کتاب آیین آیینه رونمایی شد.
کتاب آیین آیینه نوشته محمدرضا خالصی، پژوهشگر و شاعر معاصر، به عنوان سیامین اثر مکتوب وی منتشر شده است. این کتاب با محوریت فلسفه دوستی در جهان معاصر و خوانش آرای ابوحیان توحیدی شیرازی، توسط انتشارات پرتو رخشید به چاپ رسیده است.
در فصل نخست، نویسنده به تحلیل مفاهیمی مانند انسان حیوان سیاسی، اخلاق و چالشهای معاصر و نادوستی به مثابه بحران میپردازد و در بخشهایی چون جنگ و نادوستی، خشونت سیاسی و معنای زندگی، ریشههای گسستهای اجتماعی و فردی را بررسی میکند.
فصل دوم کتاب بر کتاب الصداقه والصدیق تمرکز دارد و ابوحیان را انسانیترین فیلسوف قرن چهارم معرفی میکند که دوستی را محور پروژه انسانگرایانه خود قرار داده است. این فصل شامل مباحثی چون ابوحیان و معرفتشناسی، پرسشهای بنیادین انسان و نقد قدرتهای سیاسی است.
دیدگاهتان را بنویسید