به گزارش نیم نگاه ایران به نقل از ایبنا، محمود شالویی سهشنبه شب در آیین افتتاحیه سومین همایش بینالمللی «بازشناسی نقش شاهنامه در جهان معاصر» که در هتل پردیسان مشهد برگزار شد، گفت: وقتی به حکیم ابوالقاسم فردوسی مینگریم و شاهنامه را مرور میکنیم. در سرتاسر شاهنامه در کنار طرح موضوعات مهم حماسی، تاریخی و اسطورهای، موضوعاتی از قبیل ادب، عرفان و معنویت نیز موج میزند.
شالویی بیان کرد: شاهنامه نیازمند این است که مورد تفسیر قرار گیرد، ابیات آن به خوبی خوانده شود و برای همگان قابلیت فهم پیدا کند که باید در این زمینه بیشتر تلاش شود. معرفی فردوسی نیازمند آن است که به طبقات جامعه جوان ما تسری پیدا کند. همه دغدغه فردوسی این بوده که زبان فارسی باقی بماند، بنابراین پاسداشت زبان فردوسی، پاسداشت زبان فارسی نیز هست. اگر زبان فارسی را قدر بدانیم و از آن بهره بگیریم، به یقین فردوسی را نیز پاس داشتیم.
محمود شالویی افزود: فردوسی با سه ویژگی حکمت، معرفت و معنویت شناخته میشود. حکمتش در سرتاسر سرودههایش مشخص و متجلی است. معرفتش از آن جهت است که در عین حال که مباحث عرفانی را به ظهور و ثبوت طرح نمیکند و درباره آنها پرداخت عینی ندارد اما در درون حکایتهای خویش و درونمایههای آنها میتوان این نشانههای عرفانی و معرفتی را به خوبی پیدا کرد. از سوی دیگر معنویت در سرودههای اوست.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور همچنین گفت: فردوسی بر دو خصیصه مهم شناخته میشود، یکی دینداری اوست و دیگری خردورزیاش. هیچ جایی از شاهنامه را نمیتوان پیدا کرد که فردوسی از این دو فاصله گرفته باشد. خردمندی و خردورزی مورد توجه جدی فردوسی بوده است.
وی افزود: فردوسی انسان خداشناس و دین محوری است و اعتقادات اصیل دارد و این اعتقادات خودش را در مسیر معرفتی بکار گرفته است.
شالویی ادامه داد: فردوسی شاعر ملی و افتخار همه ماست و اگر هیچ شاعر و اندیشمند دیگری نداشتیم که البته بیشمار داریم، همین فردوسی مارا کفایت میکرد. در همه دنیا نیز ایران با فردوسی شناخته میشود.
رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی کشور گفت: حکایتها و داستانهای فردوسی فقط برای این نبوده که در مقطعی گفته و از آن عبور شود، شاهنامه فقط برای دوره فردوسی نبوده بلکه برای امروز و فردای ماست. نسل جوان ما دنبال اصالت و هویت خویش هستند. در این دنیایی که آشوبزده شده، برای هویتیابی، بازشناسی اصالتها یک اصل قلمداد میشود و انتظار میرود از ابزارهای موجود ادبی و هنری برای معرفی این داستانها که همه دارای اندیشهها و آرمانهای بلندی هستند، استفاده شود.
شالویی افزود: مایه تأسف است که در زمینه هنر نتوانستیم درباره فردوسی، شاعران، حکیمان و اندیشمندان بزرگ ایرانی و اسلامی از ابزارهای موجود استفاده بهینه داشته باشیم.
وی ادامه داد: خیابانها و میادین شهری به نام فردوسی نامگذاری و مجسمههایی در مکانهای مختلف نصب شده، اما آشنایی با فردوسی و اندیشههای وی مهمتر از این نامگذاریهاست. یکی از وظایف مهم دستگاههای فرهنگی و آموزشی کشور این است که نوجوانان و جوانان در دوره تحصیلی خود با آنها آشنا شوند و در مقاطع بالاتر برای معرفی و روزآمدکردن آنها اقدام شود.
حسن حسینی فرماندار مشهد نیز در این مراسم گفت: دنیای ادبیات و شعر فارسی دنیای بسیار لذت بخش و عمیقی است. فردوسی بزرگ جایگاه بسیار خاصی در ذهن و روان همه ایرانیان دارد و به هر تعبیری که بگوییم در متون شعر فارسی جایگاه بسیار ارزندهای دارد.
وی ادامه داد: باید از همه کسانی که در عرصه شناساندن فردوسی و شاهنامه تلاش کردند تشکر ویژه کرد و باید تلاش کرد که نام این بزرگ مرد عرصه ادبیات ایران و این اثر ارزشمند را پاس بداریم و از آن برای آیندگانمان نگهداری کنیم.
فرزاد قائمی دبیر علمی همایش بینالمللی «بازشناسی نقش شاهنامه در جهان معاصر» نیز در این مراسم گفت: شاهنامه چنین است که در هزار سال از عمر پر افتخارش اولاً هر عصر از عصر پیشین اهمیت و محبوبیتش بیشتر شده و ثانیاً همچون دیروز که توده به زبان نرم نقال و نخبه به بانگ موزون شاهنامه خوانش میشنیدند، مردمان هر عصر این کتاب را به زبان حال و روز و زمان خود ترجمان کردند.
وی ادامه داد: شاهنامه باید برای هر نسلی به زبانش برای آن نسل باز ساخته شود و نسل امروز محتاج شناخت دوباره این کتاب به زبان هنر و رسانه است.
در این مراسم از دو جلد مجموعه مقالات همایش ۱۴۰۳ و تمبر یادبود همایش بازشناسی نقش شاهنامه در جهان معاصر (۱۴۰۴) رونمایی شد.
دیدگاهتان را بنویسید