گلسنگ تازهکشفشده، تخت جمشید را درنوردیده
مرد هزارنقش سینمای ایران با برشمردن اقدامات شایسته شهرداری شیراز در عرصه فرهنگ و هنر از جمله ساخت پردیس سینمایی امین تارخ و ساخت فرهنگسراهای مختلف، شهردار شیراز را مدیری فرهنگ‌دوست خطاب می‌کند و با همان صدای ماندگارش ابراز امیدواری می‌کند که باروحیه فرهنگ‌دوستی و حمایتگرانه شما در عرصه هنر و کارهای خوبی که در توسعه فضاهای فرهنگی و سینمایی داشته‌اید، چراغ هنر همچنان روشن خواهد ماند.
به گزارش نیم نگاه ایران به نقل از شهرداری شیراز، چراغ هنر در شیراز همیشه روشن بوده. خاطرات خوبی از شیراز دارم، آن روزها استاد و کتاب نبود، نمایشنامه‌های بزرگ را کپی می‌کردم و برای هنرمندان تئاتر به سراسر ایران می‌فرستادم. تئاتر، آن روزها مسئله ساده‌ای نبود. از طرفی هزاران نفر علاقه‌مند داشت. ما تلاش می‌کردیم هنرمندان شیراز را برای تمرین تئاتر دور هم جمع کنیم. تئاترهای فاخری در شیراز اجرا شد. مهدی فقیه، استاد بخشی‌زاده، احمد سپاسدار، محمد فیلی، اصغر همت، امین تارخ، گوهر خیراندیش، محمود پاک‌نیت از همان نسل طلایی تئاتر شیراز هستند.
اینها جملاتی است که استاد علی نصیریان، مرد هزارنقش سینمای ایران که از او به‌عنوان موزه زنده سینمای ایران یاد می‌شود، در مرور خاطرات خود از فضای سینما و تئاتر شهر شیراز می‌گوید.
از پنج‌گانه سینما، تنها سایه استاد علی نصیریان بر سر سینمای ایران است. بزرگ آقای سینما، نام پر آوازه سینما و تئاتر ایران که بیش از هفت دهه از عمر نود ساله‌اش را یک‌سره برای حوزه نمایش وقف کرده، تا با خلق قاب‌های ماندگار در قلب ایرانیان برای همیشه جاودان بماند. سینمای ایران کامران بوده که توانسته همچنان نود سالگی اسطوره خود را تجربه کند و از باغ هفتادساله تجربیات و امکانات معنایی او خوشه‌چینی کند.
استاد نصیریان، شب گذشته در ضیافت شام با شهردار شیراز، خاطرات خود از شیراز و دوران کودکی‌اش را به مدت کوتاهی که در شیراز اقامت داشته گره می‌زند و به یاد می‌آورد روزهایی را که در محله‌های قدیمی شاهچراغ(ع)؛ وقتی که مادر به زیارت حضرت می‌رفت، در کوچه پشتی حرم مطهر بازی می‌کرده و توضیح می‌دهد چگونه دنیای کودکانه‌اش در همین کوچه‌های پر پیچ‌وخم شیراز ساخته شد.
استاد موسپید کرده سینمای ایران، اسم شیراز را که می‌آورد عصایش را کمی عمودتر و محکم‌تر در دستانش نگه می‌دارد، چشم‌هایش را جوری که بخواهد خاطرات دوری از مادر و جهان کودکانه‌اش به یاد بیاورد را کمی باریک می‌کند و می‌گوید: من شیراز را خیلی دوست دارم. در آن کودکی کردم و بعد در سالن‌های شیراز به نسل‌های مختلف، تئاتر تدریس کرده‌ام و در بسیاری از جشنواره‌های هنری حضور داشته‌ام. شاید به‌رغمِ اقتضای سن‌وسال، خیلی چیزها را فراموش کرده باشم؛ اما شیراز عجیب؛ در ذهنم ماندگار است. شیراز خیلی جای زیبایی‌ست. مردم شریفی دارد. چراغ هنر همیشه در شیراز روشن بوده و شیراز حق بزرگی بر گردن هنر دارد. گاهی که در شیراز قدم می‌زنم به دنبال جستجوی خاطراتم در کوچه‌پس‌کوچه‌های آن هستم. روزهایی که به‌خوبی گذشتند و ماندگار شدند.
استاد که مشخص است به‌رغم خداحافظی از دنیای بازیگری، همچنان دلش برای هنر و فرهنگ می‌تپد در حرف‌هایش بارها از اهمیت ورود شهرداری و نقش‌آفرینی در عرصه هنر تأکید می‌کند و می‌گوید: آقای شهردار، جامعه تشنه هنر و فرهنگ است و فراتر از احتیاجات مرسوم نیازمند آن است که روح و روان و جان‌اش از سرچشمه هنر تغذیه کند. روح و روحیه مردم در تماس با معجزه هنر و مجالس فرهنگ محور، جان تازه‌ای می‌گیرد و این نیاز جامعه است.
مرد هزارنقش سینمای ایران با برشمردن اقدامات شایسته شهرداری شیراز در عرصه فرهنگ و هنر از جمله ساخت پردیس سینمایی امین تارخ و ساخت فرهنگسراهای مختلف، شهردار شیراز را مدیری فرهنگ‌دوست خطاب می‌کند و با همان صدای ماندگارش ابراز امیدواری می‌کند که باروحیه فرهنگ‌دوستی و حمایتگرانه شما در عرصه هنر و کارهای خوبی که در توسعه فضاهای فرهنگی و سینمایی داشته‌اید، چراغ هنر همچنان روشن خواهد ماند.
استان نصیریان، استقبال شهردار از پیشنهاد برگزاری رویدادهای مختلف هنری از جمله برگزاری رویداد ملی نمایشنامه‌نویسی تئاتر به میزبانی شیراز را امیدبخش می‌خواند و خطاب به شهردار می‌گوید: شهرداری متولی اصلی شهر است و شما را در موضوع فرهنگ و هنر و تلاش برای ایجاد بسترهای مورد نیاز هنری را مصمم می‌بینم. جای خوشحالی‌ست که کارهای شما در عرصه فرهنگ و هنر را مردم دوست دارند و همین موضوع مردم را با شما همراه کرده است.
بزرگ آقای سینمای ایران از شهردار می‌خواهد برای بقای گروه‌های هنری که آثار فاخری ارائه می‌کنند بکوشد و ضمن توسعه فضاهای مورد نیاز گروه‌های هنری با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و برگزاری رویدادهای مختلف فرهنگی روح و جان تازه‌ای به شهر ببخشد.
استاد نصیریان در ادامه، روزهایی را به یاد می‌آورد که مردم در قهوه‌خانه‌ها، زورخانه‌ها و میدان‌های شهری جمع می‌شدند و تئاتر تماشا می‌کردند و اشاره می‌کند که هنر، این قابلیت بی‌نظیر را دارد که مردم را دور هم جمع کند و من معتقدم برای امید آفرینی و روحیه دادن به جامعه شهری، شهرداری این توان را دارد که حتی فراتر از وظایف خود، متولی اصلی رویدادهای هنری و فرهنگی شود.
استاد با دلسوزی و تعصب خاص خودش، هنر و فرهنگ را امیدآفرین می‌خواند و خطاب به شهردار شیراز می‌خواهد که تلاش کند که جوان‌ها به وادی فرهنگ و هنر جذب شوند و در همین راستا پیشنهاد می‌دهد با برگزاری رویدادهای هنری و جشنواره‌های فرهنگی مردم را دوباره دور هم جمع کند.
او ادامه می‌دهد بنیان تئاتر و نمایش بیش از همه بر متن‌های دراماتیک استوار است. به همین خاطر لازم است برنامه‌ریزی‌ها برای برگزاری رویدادهای ملی حوزه نمایشنامه‌نویسی در شیراز فراهم و شیراز میزبان رویدادهایی ازاین‌دست بشود.
شهردار شیراز در این دیدار صمیمی استاد نصیریان را از مفاخر ایران و ستاره‌های ماندگار سینمای ایران بر می‌شمارد و ضمن توضیح در خصوص عملکرد شهرداری در مقوله توسعه و ترویج فرهنگ و هنر در شیراز ابراز امیدواری کرد در ادامه فعالیت‌های فرهنگ دوستانه شهرداری، توسعه فضاها و بسترهای هنری و فرهنگی شبیه به آنچه که در ساخت سینمای تارخ، رخ داد به طور متوازن در شهر گسترش یابد و شیراز میزبان رویدادهای مختلف هنری شود.
قرار است طی مراسمی بین‌المللی در روز شیراز، از یک‌عمر تلاش هنری استاد نصیریان به طور ویژه تجلیل و بالاترین نشان شهری به او اهدا شود.
اینها جملاتی است که استاد علی نصیریان، مرد هزارنقش سینمای ایران که از او به‌عنوان موزه زنده سینمای ایران یاد می‌شود، در مرور خاطرات خود از فضای سینما و تئاتر شهر شیراز می‌گوید.
از پنج‌گانه سینما، تنها سایه استاد علی نصیریان بر سر سینمای ایران است. بزرگ آقای سینما، نام پر آوازه سینما و تئاتر ایران که بیش از هفت دهه از عمر نود ساله‌اش را یک‌سره برای حوزه نمایش وقف کرده، تا با خلق قاب‌های ماندگار در قلب ایرانیان برای همیشه جاودان بماند. سینمای ایران کامران بوده که توانسته همچنان نود سالگی اسطوره خود را تجربه کند و از باغ هفتادساله تجربیات و امکانات معنایی او خوشه‌چینی کند.
استاد نصیریان، شب گذشته در ضیافت شام با شهردار شیراز، خاطرات خود از شیراز و دوران کودکی‌اش را به مدت کوتاهی که در شیراز اقامت داشته گره می‌زند و به یاد می‌آورد روزهایی را که در محله‌های قدیمی شاهچراغ(ع)؛ وقتی که مادر به زیارت حضرت می‌رفت، در کوچه پشتی حرم مطهر بازی می‌کرده و توضیح می‌دهد چگونه دنیای کودکانه‌اش در همین کوچه‌های پر پیچ‌وخم شیراز ساخته شد.
استاد موسپید کرده سینمای ایران، اسم شیراز را که می‌آورد عصایش را کمی عمودتر و محکم‌تر در دستانش نگه می‌دارد، چشم‌هایش را جوری که بخواهد خاطرات دوری از مادر و جهان کودکانه‌اش به یاد بیاورد را کمی باریک می‌کند و می‌گوید: من شیراز را خیلی دوست دارم. در آن کودکی کردم و بعد در سالن‌های شیراز به نسل‌های مختلف، تئاتر تدریس کرده‌ام و در بسیاری از جشنواره‌های هنری حضور داشته‌ام. شاید به‌رغمِ اقتضای سن‌وسال، خیلی چیزها را فراموش کرده باشم؛ اما شیراز عجیب؛ در ذهنم ماندگار است. شیراز خیلی جای زیبایی‌ست. مردم شریفی دارد. چراغ هنر همیشه در شیراز روشن بوده و شیراز حق بزرگی بر گردن هنر دارد. گاهی که در شیراز قدم می‌زنم به دنبال جستجوی خاطراتم در کوچه‌پس‌کوچه‌های آن هستم. روزهایی که به‌خوبی گذشتند و ماندگار شدند.
استاد که مشخص است به‌رغم خداحافظی از دنیای بازیگری، همچنان دلش برای هنر و فرهنگ می‌تپد در حرف‌هایش بارها از اهمیت ورود شهرداری و نقش‌آفرینی در عرصه هنر تأکید می‌کند و می‌گوید: آقای شهردار، جامعه تشنه هنر و فرهنگ است و فراتر از احتیاجات مرسوم نیازمند آن است که روح و روان و جان‌اش از سرچشمه هنر تغذیه کند. روح و روحیه مردم در تماس با معجزه هنر و مجالس فرهنگ محور، جان تازه‌ای می‌گیرد و این نیاز جامعه است.
مرد هزارنقش سینمای ایران با برشمردن اقدامات شایسته شهرداری شیراز در عرصه فرهنگ و هنر از جمله ساخت پردیس سینمایی امین تارخ و ساخت فرهنگسراهای مختلف، شهردار شیراز را مدیری فرهنگ‌دوست خطاب می‌کند و با همان صدای ماندگارش ابراز امیدواری می‌کند که باروحیه فرهنگ‌دوستی و حمایتگرانه شما در عرصه هنر و کارهای خوبی که در توسعه فضاهای فرهنگی و سینمایی داشته‌اید، چراغ هنر همچنان روشن خواهد ماند.
استان نصیریان، استقبال شهردار از پیشنهاد برگزاری رویدادهای مختلف هنری از جمله برگزاری رویداد ملی نمایشنامه‌نویسی تئاتر به میزبانی شیراز را امیدبخش می‌خواند و خطاب به شهردار می‌گوید: شهرداری متولی اصلی شهر است و شما را در موضوع فرهنگ و هنر و تلاش برای ایجاد بسترهای مورد نیاز هنری را مصمم می‌بینم. جای خوشحالی‌ست که کارهای شما در عرصه فرهنگ و هنر را مردم دوست دارند و همین موضوع مردم را با شما همراه کرده است.
بزرگ آقای سینمای ایران از شهردار می‌خواهد برای بقای گروه‌های هنری که آثار فاخری ارائه می‌کنند بکوشد و ضمن توسعه فضاهای مورد نیاز گروه‌های هنری با برنامه‌ریزی‌های بلندمدت و برگزاری رویدادهای مختلف فرهنگی روح و جان تازه‌ای به شهر ببخشد.
استاد نصیریان در ادامه، روزهایی را به یاد می‌آورد که مردم در قهوه‌خانه‌ها، زورخانه‌ها و میدان‌های شهری جمع می‌شدند و تئاتر تماشا می‌کردند و اشاره می‌کند که هنر، این قابلیت بی‌نظیر را دارد که مردم را دور هم جمع کند و من معتقدم برای امید آفرینی و روحیه دادن به جامعه شهری، شهرداری این توان را دارد که حتی فراتر از وظایف خود، متولی اصلی رویدادهای هنری و فرهنگی شود.
استاد با دلسوزی و تعصب خاص خودش، هنر و فرهنگ را امیدآفرین می‌خواند و خطاب به شهردار شیراز می‌خواهد که تلاش کند که جوان‌ها به وادی فرهنگ و هنر جذب شوند و در همین راستا پیشنهاد می‌دهد با برگزاری رویدادهای هنری و جشنواره‌های فرهنگی مردم را دوباره دور هم جمع کند.
او ادامه می‌دهد بنیان تئاتر و نمایش بیش از همه بر متن‌های دراماتیک استوار است. به همین خاطر لازم است برنامه‌ریزی‌ها برای برگزاری رویدادهای ملی حوزه نمایشنامه‌نویسی در شیراز فراهم و شیراز میزبان رویدادهایی ازاین‌دست بشود.
شهردار شیراز در این دیدار صمیمی استاد نصیریان را از مفاخر ایران و ستاره‌های ماندگار سینمای ایران بر می‌شمارد و ضمن توضیح در خصوص عملکرد شهرداری در مقوله توسعه و ترویج فرهنگ و هنر در شیراز ابراز امیدواری کرد در ادامه فعالیت‌های فرهنگ دوستانه شهرداری، توسعه فضاها و بسترهای هنری و فرهنگی شبیه به آنچه که در ساخت سینمای تارخ، رخ داد به طور متوازن در شهر گسترش یابد و شیراز میزبان رویدادهای مختلف هنری شود.
قرار است طی مراسمی بین‌المللی در روز شیراز، از یک‌عمر تلاش هنری استاد نصیریان به طور ویژه تجلیل و بالاترین نشان شهری به او اهدا شود.
دیدگاهتان را بنویسید