استاد آصفی در آیین رونمایی از کتاب «زن، رنج های زنان وکیل» تأکید کرد:

حق، یک آزادی است/ کوروش دادار: آغاز جهان بینی ایرانی «مهر» و پایانش «خرد» است

به گزارش نیم نگاه ایران/ احمد رضا سهرابی/ کتابی که در نوشته ای، ستایش استاد منصور رستگار فسایی را به همراه دارد و به گفته استاد هوداناک آصفی، کتابی باارزش است که بیان یک زخم بزرگ در زندگی حقوقی و اجتماعی ما به شمار می رود.

حال در همین رهگذر، استاد آصفی، نویسنده و پژوهشگر در سخنانی در مراسم یاد شده، بر این نکته تأکید کرد که، من، کتاب جناب دادار را که می خواندم، ۳ جا در واقع خشمم گرفت از آنچه که بر بعضی از وکیلان زن می گذرد!

در آغاز کتاب، در میانه کتاب و بویژه در پایان کتاب و واقعا آن گزارش رنج آور و خشم آور است.

او با اشاره به اینکه کتاب «زن، رنج های زنان وکیل» با نثری روان نوشته شده و پارسی گویی در آن پاس داشته شده است، گفت: کتاب، بویژه از نظر علمی بر بنیاد جامعه شناسی
قضایی نوشته شده است و امید که ایشان، بر بنیاد جامعه شناسی جرم شناسی و جامعه شناسی حقوق هم، کتاب بنویسند.

این نویسنده و پژوهشگر با یادآوری این نکته که، وقتی کتاب را می خواندم یادم به دوره کارآموزی خود در دهه های ۴۰ و ۵۰ افتاد، گفت: در اروپا وقتی یک دادرسی انجام می شود و خواهان و خوانده دعوت می شوند، قاضی آماده است که به آنها گوش دهد و در خدمت آنها باشد نه اینکه خواهان و خوانده به دادگاه می روند و یا به اتاق دادرس می روند و آنگاه، دادرس تازه بخواهد پرونده را برگ بزند!

آصفی افزود: وقتی خواهان و خوانده به اتاق رفتند، بحث مربوط به خود آنهاست و نه پرونده ای دیگر و یا، نه حتی خود پرونده آنها که برگ زده شود؛ چرا که این کار باید قبلا انجام شود.
او یادآور شد: من گاهی اوقات، به این اندیشه می افتم که نکند نگرش ما هنوز بر بنیاد نگرش سده های میانه باشد؛ چرا که، در سده های میانه اروپا، زن، حق سخن گفتن در دادگاه را ندارد و زن برای توضیح به دادگاه فرا خوانده نمی شود؛ چرا که او خود، موضوع است و نقشی در دادرسی و گفت و گوی دادگاهی ندارد.

این نویسنده و پژوهشگر تصریح کرد: البته این، مربوط به سده های میانه اروپا است نه اکنون اروپا؛ چرا که اکنون در اروپا، قاضی چشم به راه خواهان و خوانده است که به آنها گوش دهد و به کار آنها رسیدگی کند.

آصفی گفت: نکته ای که در گذشته های دور اروپا و سده های میانه شکل گرفته بود، اینک هم در ضلع شرقی کشور شکل دارد یعنی طالبان در افغانستان، زنان را تا کلاس ششم بیشتر راه نمی دهند، حق رفتن به دبیرستان ندارند، حق داشتن آرایشگاه ندارند، حق کار کردن در ادارات و سازمان ها را ندارند و… یعنی، گویی، طالبان، قرون وسطی اروپا و قرون وسطای آسیا را دوباره زنده می کنند و این در واقع بسیار نگران کننده است.

او در پاره دیگری از سخنان خود، پیرامون حقوق گفت: حق، یک آزادی است و آزادی، یک ایده و آرمان و هر کس آرمان دارد، حق دارد بنابراین، این حق مشروط به نظم اجتماعی است.
این نویسنده و پژوهشگر افزود: حقوق، فصل مشترک و ارزش مشترک انسانهاست؛ چه او که بزهکار است و چه او که ستم دیده است از حقوق برخوردار می باشد.

آصفی تأکید کرد: همان که پشت میز می نشیند و محاکمه می کند، حقوق و صلاحیتش را از کسی می گیرد که، اینک یکی از آنها را محاکمه و دیگری را دادرسی می کند. بنابراین، کتاب جناب استاد دادار بیان یک زخم بزرگ در زندگی حقوقی و اجتماعی ماست و امید که این نکته برطرف شود؛ چرا که ما نباید به قرون وسطی و هنگامه پساماندگی برگردیم.

او در همین رهگذر، قرون وسطی را یکی از بدترین رخدادها در تاریخ بشری در دو سوی دریای مدیترانه دانست و تأکید کرد: قرون وسطی، فاجعه رخدادها در فرآیند تاریخ بشری است که در اروپا، با رنسانس کنار زده شد ولی ما در افغانستان می بینیم که با تمام قوا، هنوز این ضد ارزش حکومت می کند.

آغاز جهان بینی ایرانی «مهر» و پایانش «خرد» است

استاد کوروش دادار، نویسنده، شاهنامه پژوه و از وکلای برجسته دادگستری با وام گیری شعری از فردوسی بزرگ مبنی بر اینکه «به مهر و به داد و به خوی و خرد/ زمانه همی از تو رامش بَرد» آغاز جهان بینی ایرانی را «مهر» و پایانش را «خرد» دانست و تأکید کرد که ایرانی بودن جز عشق و مهر نیست.

او از انگیزه خود، از نگارش کتاب «زن، رنج های زنان وکیل» سخن به میان آورد و گفت: اگر در این کتاب، از زنان، رنجی را نوشتم، همه آن رنج را خودم و با تمام وجودم و تنم حس کردم که آن را نوشتم.

این شاهنامه پژوه با اشاره به اینکه تفاوتی میان زن و مرد نمی بینم، تأکید کرد: رنج، برای همه یکی است و ما، بازگو می کنیم به نام «سپند زن» و به نام «سپند زنانگی» تا شاید اثرش بیشتر باشد تا بدانیم که زنان چه اندازه بزرگ هستند و زنان، چه کارهای بزرگی می کنند برای ما، و ما، وظیفه داریم آنان را بشناسیم، بستائیم و سپاسگزاری کنیم.

دادار در پاره دیگری از سخنان خود بر ضرورت خویشتن  شناسی فرهنگی تأکید کرد و گفت: خویشتن شناسی فرهنگی، بایسته شب و روز ماست و نباید از این همه گنجینه های ارزشمندی که داریم غافل شویم و فراموش کنیم به گونه ای که ناچار شویم کودکان و فرزندان ما، این سو و آن سو سرگردان شوند.

او به جایگاه جشن و شادی در روزگار ایرانیان هم اشاره کرد و گفت: ما، در سراسر سال، جشن های ارزشمند داریم که در این جشن ها می آموزیم که چگونه شادی کنیم؛ چرا که
شادی، بخش بنیادین فرهنگ ایران است و شما بدانید و بی گمان می دانید که تنها مردمانی که حتی در هنگام خاکسپاری عزیزانشان، خرما و شیرینی پخش می کنند، برای این است که شادی را در بدترین زمان هم همراه خود داشته باشند.

این نویسنده و شاهنامه پژوه افزود: در هیچ فرهنگی، این گونه نیست که در هنگام سوگ، شیرینی و خرما پخش کنند و این، نشان از شگفتی و شکوه این فرهنگ ورجاوند است.

در حاشیه خبر:

۱-کوروش دادار در پاره ای از سخنان خود در نشست یاد شده، فروتنانه از مهمانان گرد آمده در این جشن سپاسگذاری کرد و در جایی، گفت: دست استاد ارجمند، هوداناک آصفی بزرگ را میبوسم که این همه به ما آموخت تا امروز بتوانیم در برابرش شاگردانه بایستیم و آنچه را آموختیم بازپس دهیم برای پاسداشت میهن. و بی گمان، اگر کوشش های این مرد بزرگ و دانا نبود من که خود باور دارم اینجا نبودم و من، او را خدای ادب و دانش و فرهنگ می دانم و می شناسم.

او همچنین از «اهورا» فرزند خود که اکنون خارج از میهن به سر می برد به نیکی یاد کرد و گفت: او در ۱۱ سالگی نخستین کتاب خود را نوشت.

۲-مهدی هوشیار نایب رئیس کانون وکلای دادگستری فارس و کهگیلویه و بویراحمد در آیین رونمایی از کتاب «زن، رنج های زنان وکیل» گفت: نام کتاب، خردمندانه انتخاب شده چرا که زن بودن و وکیل بودن، در ساختار قضایی ما مصیبتی توأمان است!
او بر این نکته هم تأکید کرد که بی تردید، بانوان ما ثابت کرده اند و خواهند کرد که نگاه فرودستانه به زن، نگاهی مردود است.

۳-ماندانا احمدپور رئیس کمیسیون بانوان کانون وکلای دادگستری فارس و کهگیلویه و بویراحمد در سخنانی، انگیزه و اقدام کوروش دادار را در نگارش کتاب «زن، رنج های زنان وکیل» را ستایش کرد و در قالب درخواستی گفت: از ایشان انتظار داریم، برایمان آیینه ای ایجاد کنند تا این آیینه، منعکس کننده وضعیت زنان وکیل باشد و افقی ایجاد شود که در نهایت، با بیان حقایق بتوانیم به آن برابری که مدنظر زنان وکیل است برسیم. او با این وجود گفت: امید که شاهد کتاب هایی باشیم که دیگر از رنج زنان وکیل ننویسند بلکه از پیشرفت و نقش آفرینی زنان وکیل در مسیر عدالت خواهی نوشته شود.

۴-شایان ذکر است در مراسم یاد شده، در کنار اجرای موسیقی، شماری از وکلای شاعر، شاهنامه پژوهان و دوستداران خیام، از جمله ایرانا سپند، فرشته ارزانی، لیلا شکیبا، صدیقه محمودی، کیمیا مالکی، ورهرام عابدینی، برادران خردسال زمانی، امیرمراد زمانی، مهدی خلیل نژاد، دیانا دوستان، مهسا امیری، مجیدی، استقلال و بهمن یاری به خوانش شعر پرداختند.